97



lipiec 2013

 


WIERZĘ W BOGA OJCA

 

 

-----------------------------------------------------------------------------------------

 

POBIERZ

 

 

dokument w docdokument w pdfnagrania w zippodkład muzyczny na motywie pieśni Misericordias Domini

 

 

 

Głos Papieża: (nagranie – Zakopane 6.06.1997) „Ojciec – jak czytamy – „Syna swego (...) dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne". I dlatego św. Paweł pisze: "Zginam moje kolana przed Ojcem, od którego bierze nazwę wszelkie ojcostwo na niebie i na ziemi" – zginam, ażeby wyrazić wdzięczność za objawienie miłości Ojca w odkupieńczej śmierci Syna”.

 

Zapalenie świecy i „Apel Jasnogórski”.

 

Prowadzący: Niedawno młodzież na polach Lednicy modliła się „w imię Ojca”, rozważając prawdę ojcostwa Pana Boga. W dzisiejszy wieczór my także chcemy zatrzymać się nad tą prawdą, słuchając nauczania bł. Jana Pawła II. Jesteśmy rzeczywiście dziećmi Boga Ojca, jesteśmy nimi za cenę Jezusowego krzyża. Przez wstawiennictwo Bożej Matki módlmy się za wszystkich ludzi, by odkryli tę prawdę, by się nią ucieszyli.

 

Wszyscy: Odmawiają „Pod Twoją obronę” i śpiewają pieśń, np. Panie mój, cóż Ci oddać mogę.

 

 

Jan Paweł II - Nauczyciel prawdy

 

Lektor: Z Ewangelii św. Jana: „Rzekł do Niego Filip: Panie, pokaż nam Ojca, a to nam wystarczy. Odpowiedział mu Jezus: Filipie, tak długo jestem z wami, a jeszcze Mnie nie poznałeś? Kto Mnie zobaczył, zobaczył także i Ojca. Dlaczego więc mówisz: Pokaż nam Ojca? Czy nie wierzysz, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie? Słów tych, które wam mówię, nie wypowiadam od siebie. Ojciec, który trwa we Mnie, On sam dokonuje tych dzieł. Wierzcie Mi, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie. Jeżeli zaś nie – wierzcie przynajmniej ze względu na same dzieła. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto we Mnie wierzy, będzie także dokonywał tych dzieł, których Ja dokonuję, owszem, i większe od tych uczyni, bo Ja idę do Ojca. A o cokolwiek prosić będziecie w imię moje, to uczynię, aby Ojciec był otoczony chwałą w Synu”. (J 14, 8-11)

 

Prowadzący: Kiedy Pan Jezus mówił „Ojciec”, apostołowie nie mieli wątpliwości, że w ten sposób zwraca się do Boga. Uczniowie wiedzieli, że „Boga nikt nigdy nie widział”, ale ośmieleni postawą Jezusa poprosili Go: „Pokaż nam Ojca!”. Jan Paweł II zwraca uwagę na odpowiedź Jezusa: Boga widzimy, gdy widzimy Jezusa. Więcej! Podarowane i utracone ojcostwo Boga dzięki Jezusowi zostało nam przywrócone. Czy to nie jest wstrząsające, że tak łatwo wypowiadane słowa „Ojcze nasz” zostały okupione taką ceną? Prawdziwy Syn Boga umarł, bym ja do Boga mógł mówić: „Ojcze”.

 

Lektor: Z przemówienia podczas audiencji generalnej (13 stycznia 1999): „Od kiedy Jezus przyszedł na ziemię, poszukiwanie oblicza Boga Ojca zyskało jeszcze bardziej znaczący wymiar. Opierając się na własnym doświadczeniu Syna, Jezus potwierdził w swym nauczaniu wizję Boga jako Ojca, zarysowaną już w Starym Testamencie; co więcej, stale ją przypominał, sam przeżywał ją jako głęboką, niewyrażalną rzeczywistość oraz wskazywał ją jako program życia wszystkim, którzy pragną dostąpić zbawienia. Przede wszystkim Jezus nawiązuje absolutnie niepowtarzalną więź z Boskim Ojcostwem, objawiając się jako «Syn» i ofiarowując się jako jedyna droga do Ojca. Filipowi, który Go prosi: «Panie, pokaż nam Ojca, a to nam wystarczy», Jezus odpowiada, że poznać Go znaczy poznać Ojca, ponieważ Ojciec działa poprzez Niego. Kto więc pragnie spotkać Ojca, musi uwierzyć w Syna: w Nim Bóg nie tylko otacza nas troskliwą ojcowską opieką, lecz udziela nam swego życia i czyni nas «synami w Synu». To właśnie ze wzruszeniem i wdzięcznością podkreśla apostoł Jan: «Popatrzcie, jaką miłością obdarzył nas Ojciec: zostaliśmy nazwani dziećmi Bożymi: i rzeczywiście nimi jesteśmy»”.

 

Wszyscy: Chwila ciszy lub śpiew, np. Zobaczcie jak wielką miłość Ojciec ofiarował nam.

 

Lektor: Z homilii podczas Mszy św. (Kielce, 3 czerwca 1991 – nagranie): „Jezus z Nazaretu, Syn Człowieczy, narodzony z Maryi Dziewicy, przyszedł objawić ludzkości ojcostwo Boga. Przyszedł objawić ojcostwo, które On sam jeden zna, jako współistotny Ojcu Syn. Przyszedł więc, aby wprowadzić ludzkość w sam przedwieczny i Boski wymiar wszelkiego w świecie stworzonym ojcostwa i rodzicielstwa. Wszelkiego też porządku i ładu, który ma wymiar rodzinny jako podstawowy. Czy objawić to znaczy tylko przypomnieć? Więcej. Objawić to znaczy przywrócić. Chrystus przyszedł, aby przywrócić ludzkości, ogromnej ludzkiej rodzinie, ojcostwo Boga. Tylko On jeden mógł tego dokonać w sposób pełny. Aby zaś przywrócić ludziom ojcostwo Boga, musiał Chrystus przywrócić ludzi Bogu jako Ojcu. I to było Jego istotną misją. Misji tej nie spełnił przez samo nauczanie. Misję tę spełnił do końca dopiero przez Krzyż: "Stając się posłuszny aż do śmieci, i to śmierci krzyżowej"”.

 

Wszyscy: Chwila ciszy lub śpiew, np. Dzięki, o Boże Ojcze, składamy dzięki.

 

Lektor: (nagranie – cd.): „Czy trzeba było ludzkości przywracać ojcostwo Boga? Przejmującej odpowiedzi na to pytanie udziela Paweł apostoł w Liście do Rzymian: "Jak przez nieposłuszeństwo jednego człowieka wszyscy stali się grzesznikami, tak przez posłuszeństwo Jednego wszyscy staną się sprawiedliwymi". Apostoł tłumaczy tajemnicę grzechu pierworodnego, tego odrzucenia ojcostwa Boga, które zaciążyło na całych dziejach człowieka od początku. Wystarczy z uwagą odczytać i rozważyć zapis Księgi Rodzaju, ażeby zrozumieć, że owo Pawłowe pierworodne "nieposłuszeństwo" jest właśnie odrzuceniem ojcostwa Boga. To zaś, czego dokonał Chrystus, Jego odkupieńczy czyn na górze ukrzyżowania, Jego "posłuszeństwo aż do śmierci" sięga do samego korzenia grzechu i zła w dziejach ludzkości. Ten czyn mesjański, odkupieńczy czyn Syna współistotnego Ojcu, przywraca ludzkości Boże ojcostwo. Przywraca też ludzkość ojcostwu Boga w Jednorodzonym Jego Synu: Odkupicielu świata”.

 

Prowadzący: Rozważmy tajemnicę śmierci Pana Jezusa, który podczas krzyżowania modlił się za nas „Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią”, a umierając powierzył całe swe życie Ojcu: „Ojcze, w ręce Twoje powierzam ducha mego”. Módlmy się gorąco za wszystkich ludzi, którzy nie potrafią rozpoznać w Panu Bogu dobrego Ojca ani Mu zaufać, powierzyć Mu swe życie. Przepraszajmy też za naszą rutynę, za bezmyślne wypowiadanie słowa najdroższego dla Jezusa słowa „Ojciec”.

 

Wszyscy: Pozostają w chwili ciszy, a następnie odmawiają dziesiątek różańca i śpiewają pieśń, np. Ojcze, chwała Tobie.

 

 

Jan Paweł II - Apostoł pojednania

 

Prowadzący: Prawda o Bożym ojcostwie prowadzi nas do poznania prawdy o przyczynie zła i podziałów między ludźmi. Papież uczy, że grzech pierworodny polega na odrzuceniu ojcostwa Boga. To odrzucenie skutkuje bolesnym rozdarciem w wielu naszych rodzinach i wykroczeniach przeciw czwartemu przykazaniu Bożemu.

 

Lektor: (nagranie – cd.): „Uczy Sobór: "Człowiek, stworzony przez Boga w stanie sprawiedliwości, za poduszczeniem Złego już na początku historii nadużył swej wolności, przeciwstawiając się Bogu i pragnąc osiągnąć swój cel poza Nim. «Poznawszy Boga nie oddali Mu czci jako Bogu, lecz zaćmione zostało ich bezrozumne serce i służyli raczej stworzeniu niż Stworzycielowi»" (Gaudium et spes, 13). Kiedy Chrystus mówi do rzeszy: "Kto pełni wolę Ojca mojego (...), ten Mi jest bratem, siostrą i matką", potwierdza najgłębiej kluczowe znaczenie tego przykazania Dekalogu, które każe czcić ziemskich rodziców, ojca i matkę. Potwierdza najgłębiej kluczowe znaczenie rodziny dla całego porządku moralnego – w wymiarach międzyosobowych i w wymiarach społecznych. Wiemy z rodzimego doświadczenia, zwłaszcza z doświadczenia minionego okresu, że to zło pierworodne, które drzemie w duszy każdego człowieka, a które u podstaw łączy się z odrzuceniem Bożego ojcostwa – szczególnie często, szczególnie łatwo daje o sobie znać poprzez naruszenie ładu moralnego małżeństwa i rodziny. Są to dziedziny jakby szczególnie zagrożone, szczególnie narażone. Szczególnie łatwo w tych dziedzinach, gdzie tak wiele zależy od miłości, od prawdziwej miłości, człowiek ulega egoizmowi i drugich – najbliższych! – czyni ofiarą tego egoizmu.

 

Wszyscy: Chwila ciszy lub śpiew, np. Panie przebacz nam.

 

Lektor: (nagranie – cd.): „Ten kryzys nie ominął rodziny, nie ominął on, niestety, polskiej rodziny! Powoduje tyle obrazy Boga, jest przyczyną wielu nieszczęść i zła. Dlatego jest przedmiotem szczególnej wrażliwości i szczególnej troski Kościoła. Za cyframi wszak, za analizami i opisami stoi tu zawsze żywy człowiek, tragedia jego serca, jego życia, tragedia jego powołania. (...) "Umiłowani, (...) miłość jest z Boga", pisze św. Jan. Nie odbuduje się zachwianej więzi rodzinnej, nie uleczy się ran powstających z ludzkich słabości i grzechu bez powrotu do Chrystusa, do sakramentu. "Przypominam ci – pisze św. Paweł do wyświęconego przez siebie biskupa Tymoteusza – abyś rozpalił na nowo charyzmat Boży, który jest w tobie przez nałożenie moich rąk". I ja wołam do was, bracia i siostry, byście rozpalali na nowo Boży charyzmat małżonków i rodziców, jaki jest w was przez sakrament małżeństwa. Tylko w oparciu o łaskę tego sakramentu możliwe jest pełne przebaczenie, pojednanie i podjęcie na nowo wspólnej drogi. Przez nią odnawia się i ożywia ludzka miłość oraz tożsamość i prawdziwość ludzkich przyrzeczeń”.

 

Prowadzący: Słowami litanii prośmy bł. Jana Pawła II, by upraszał małżonkom i rodzinom łaskę odnowy wzajemnej miłości, a każdemu człowiekowi – poznanie Pana Boga i zaufanie Mu jako dobremu Ojcu.

 

Litania do bł. Jana Pawła II.

 

Prowadzący: Wraz z bł. Janem Pawłem II, wzywając również wstawiennictwa innych naszych Patronów, szczególnie wyniesionych przed miesiącem do chwały ołtarzy bł. Zofii Czeskiej oraz bł. Małgorzaty Szewczyk, prośmy o dar Ducha Świętego.

 

Wszyscy: Śpiewają Niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze tej ziemi. Śpiew powtarza się po każdej prośbie.

 

Lektorzy:

- Duchu Święty, okaż nam swą moc! Ześlij światło w nasze serca, byśmy przezwyciężyli podejrzliwość zasianą przez diabła i uwierzyli ojcowskiej miłości Pana Boga.

- Duchu Święty, okaż nam swą moc! Poprowadź do przebaczenia i pojednania wszystkie dzieci, skrzywdzone przez swych ziemskich ojców. Niech poczują się prawdziwie kochane i chciane przez Ojca, który jest w Niebie.

- Duchu Święty, okaż nam swą moc! Ratuj rodziny, w których umarła wzajemna miłość. Daj małżonkom siłę budowania serdecznych więzów rodzinnych.

- Duchu Święty, okaż nam swą moc! Pomóż młodym podejmować życiowe decyzje, wiążące i odpowiedzialne. Niech się nie boją żyć dla kogoś, a nie tylko dla siebie.

 

Wszyscy: Odmawiają modlitwę ,,Ojcze nasz”, śpiewają pieśń, np. Abba, Ojcze.

 

Boże, w Trójcy Przenajświętszej, dziękujemy Ci za to, że dałeś Kościołowi Papieża Jana Pawła II, w którym zajaśniała Twoja ojcowska dobroć, chwała krzyża Chrystusa i piękno Ducha miłości. On, zawierzając całkowicie Twojemu miłosierdziu i matczynemu wstawiennictwu Maryi, ukazał nam żywy obraz Jezusa Dobrego Pasterza, wskazując świętość, która jest miarą życia chrześcijańskiego, jako drogę dla osiągnięcia wiecznego zjednoczenia z Tobą. Udziel nam, za Jego przyczyną, zgodnie z Twoją wolą, tej łaski, o którą prosimy z nadzieją że Twój sługa Papież Jan Paweł II zostanie rychło włączony w poczet Twoich świętych. Amen.

 

Następuje błogosławieństwo (jeśli jest kapłan) lub znak krzyża i śpiew: Barka lub pieśń do Jana Pawła II.

 

s. Agnieszka Koteja, albertynka