60



czerwiec 2010

 


KS. JERZY

 

 

-----------------------------------------------------------------------------------------

 

POBIERZ

 

 

dokument w docdokument w pdfnagrania w zippodkłady dźwiękowe

 

 

 


Głos Papieża:
(nagranie – Kraków 9.06.1979) „Musicie być mocni mocą miłości […]. Musicie być mocni, drodzy bracia i siostry, mocą tej wiary, nadziei i miłości świadomej, dojrzałej, odpowiedzialnej, która pomaga nam podejmować ów wielki dialog z człowiekiem i światem na naszym etapie dziejów - dialog z człowiekiem i światem, zakorzeniony w dialogu z Bogiem samym”.

 

Zapalenie świecy i „Apel Jasnogórski”.

 

Prowadzący: Ojciec Święty Jan Paweł II wyniósł do chwały ołtarzy bardzo wiele osób, które pragnął ukazać jako wzór świętości. Jutro, 6 czerwca, będziemy przeżywać beatyfikację ks. Jerzego Popiełuszki. Ojciec Święty powiedział w Białymstoku w 1991 roku: „Archidiecezja wasza stała się bardzo znana w Polsce, bo stąd pochodzi ks. Jerzy Popiełuszko, urodzony w niedalekich Okopach. Dziś powiemy o nim, że był to kapłan z ludzi wzięty i dla ludzi całkowicie poświęcony, aż do ofiary z życia”. W dzisiejszy wieczór módlmy się wraz z ks. Jerzym za naszą Ojczyznę. Módlmy się za wszystkich ludzi, którzy narażają swe życie i dobre imię dla sprawiedliwości, i módlmy się za tych, którzy owładnięci lękiem boją się komukolwiek narazić.


Wszyscy: Odmawiają „Pod Twoją obronę” i śpiewają pieśń, np. Z dawna Polski Tyś Królową..

 

 

Jan Paweł II - Nauczyciel prawdy

 

Lektor: Z Listu św. Pawła do Filipian: „Tylko sprawujcie się w sposób godny Ewangelii Chrystusowej, abym ja […] mógł usłyszeć o was, że trwacie mocno w jednym duchu, jednym sercem walcząc wspólnie o wiarę w Ewangelię, i w niczym nie dajecie się zastraszyć przeciwnikom. […] Wam bowiem z łaski dane jest to dla Chrystusa: nie tylko w Niego wierzyć, ale i dla Niego cierpieć, skoro toczycie tę samą walkę, jaką u mnie widzieliście, a o jakiej u mnie teraz słyszycie” (Flp 1,27-30).

 

Prowadzący: Te słowa św. Pawła ks. Popiełuszko cytował podczas rozważania przed wyruszeniem w swą ostatnią drogę. Ojciec Święty przypomniał o tym, gdy nauczał o Jezusowym błogosławieństwie: „błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości”. Czym jest dla mnie ewangeliczna sprawiedliwość? Czy jestem gotowy dla niej cierpieć?

 

Lektor: Z homilii podczas Mszy (Bydgoszcz, 7 czerwca 1999 – nagranie): „«Tylko sprawujcie się w sposób godny Ewangelii Chrystusowej, abym ja - czy to gdy przybędę i ujrzę was czy też będąc z daleka - mógł usłyszeć o was, że trwacie mocno w jednym duchu, jednym sercem walcząc wspólnie o wiarę w Ewangelię i w niczym nie dajecie się zastraszyć przeciwnikom». […] «Nam bowiem z łaski Bożej dane jest to dla Chrystusa: nie tylko w Niego wierzyć, ale i dla Niego cierpieć, skoro toczyliśmy tę samą walkę», jakiej świadectwo pozostawił nam św. Wojciech". Przesłanie w nim zawarte pragnę na nowo odczytać w świetle tego błogosławieństwa z Ewangelii, które odnosi się do tych, co gotowi są dla sprawiedliwości "cierpieć prześladowanie". Takich wyznawców Chrystusa nie brakowało na polskiej ziemi w żadnym czasie, nie brakowało ich również w grodzie nad Brdą. W ciągu ostatnich dziesięcioleci, w tym stuleciu, Bydgoszcz została naznaczona szczególnym znamieniem "prześladowania dla sprawiedliwości". […] Wymowę tych wszystkich wydarzeń umiał odczytywać w sposób właściwy Prymas Tysiąclecia, sługa Boży Kardynał Wyszyński. Uzyskawszy od ówczesnych władz komunistycznych, po wielu staraniach, w 1973 r. pozwolenie na budowę w Bydgoszczy pierwszego po II wojnie światowej kościoła, nadał mu niezwykły tytuł: Świętych Polskich Braci Męczenników. Prymas Tysiąclecia pragnął w ten sposób dać wyraz przekonaniu, że doświadczona "prześladowaniem dla sprawiedliwości" ziemia bydgoska stanowi właściwe miejsce dla tej świątyni. Upamiętnia ona bowiem wszystkich bezimiennych Polaków, którzy w ciągu przeszło tysiącletnich dziejów polskiego chrześcijaństwa oddali swe życie za Chrystusową Ewangelię i za Ojczyznę, zaczynając od św. Wojciecha. Znamienne jest również, że właśnie z tej świątyni ks. Jerzy Popiełuszko wyruszył w swoją ostatnią drogę. Słowa, jakie wtedy wypowiedział w czasie rozważań różańcowych, wpisują się również w tę historię. Powiedział słowami św. Pawła: "Wam bowiem z łaski dane jest dla Chrystusa: nie tylko w Niego wierzyć, ale i dla Niego cierpieć". "Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości"”.

 

Wszyscy: Trwają przez chwilę w ciszy.

 

Lektor: Z przemówienia do korpusu dyplomatycznego (Warszawa, 8 czerwca 1991): „To właśnie tutaj głoszenie elementarnych prawd o godności człowieka i jego prawach, o tym, że jest on podmiotem historii, a nie tylko "odbiciem stosunków społeczno-ekonomicznych", musiało się łączyć nierozerwalnie, jak w przypadku polskiego Kościoła, z obroną praw przysługujących każdemu człowiekowi i całej narodowej wspólnocie. Służba ta wyrażała się między innymi w odważnym wypełnianiu funkcji krytycznej wobec narzuconego siłą modelu stosunków społecznych, w uwrażliwianiu sumień na różnego rodzaju zagrożenia w życiu publicznym, a także na wynikające stąd moralne powinności w zakresie narodowej kultury, oświaty, wychowania czy pamięci historycznej. To właśnie tutaj, w tej części Europy, Kościół stawał się często najbardziej wiarygodną instytucją życia zbiorowego, a religia - jedynym niezawodnym punktem odniesienia w sytuacji nieufności i zupełnego skompromitowania oficjalnego systemu wartości. Symbolem takiej postawy Kościoła związanego z aspiracjami całego społeczeństwa stali się tacy ludzie Kościoła, jak: kard. Stefan Wyszyński, kard. Josef Beran, kard. Alojzije Stepinac, kard. József Mindszenty, żyjący w Pradze kard. František Tomášek i inni. Stał się nim również, jak się go zwykło określać, duchowy opiekun polskiego świata pracy, ks. Jerzy Popiełuszko, okrutnie zamordowany w 1984 roku. […] "Winniśmy złożyć hołd tym narodom, które za cenę ogromnych ofiar odważnie weszły na tę drogę (...). W wydarzeniach, których byliśmy świadkami, najbardziej godne podziwu jest to, że do głosu doszły całe narody: kobiety, młodzież, mężczyźni; wszyscy pokonali strach. Ujawnione zostały niewyczerpane zasoby godności, odwagi i wolności osoby ludzkiej. W krajach, gdzie przez całe lata jedna partia dyktowała, w co należy wierzyć i jak interpretować historię, nasi bracia udowodnili, iż nie można odebrać człowiekowi najistotniejszych praw, nadających sens jego życiu: wolności myśli, sumienia, wyznania i słowa, pluralizmu politycznego i kulturowego"”.

 

Wszyscy: Trwają przez chwilę w ciszy.

 

Lektor: Z homilii na rozpoczęcie II Krajowego Kongresu Eucharystycznego (Warszawa, 8 czerwca 1987 – nagranie): „Ziemio polska! Ziemio ojczysta! Uwielbiaj Chrystusowy Krzyż! Niech on wszędzie świadczy o Tym, który do końca nas umiłował. "Dzięki śmierci i zmartwychwstaniu Chrystusa - mówił śp. ks. Jerzy Popiełuszko - symbol hańby i poniżenia stał się symbolem odwagi, męstwa, pomocy i braterstwa. W znaku krzyża ujmujemy dziś to, co najbardziej piękne i wartościowe w człowieku. Przez krzyż idzie się do zmartwychwstania. Innej drogi nie ma. I dlatego krzyże naszej Ojczyzny, krzyże nasze osobiste, naszych rodzin, muszą doprowadzić do zwycięstwa, do zmartwychwstania, jeżeli łączymy je z Chrystusem" (Kazania patriotyczne)".

 

Wszyscy: Trwają przez chwilę w ciszy. Można włączyć muzykę.

 

Prowadzący: Rozważając tajemnicę Zmartwychwstania, módlmy się o Bożą moc dla wszystkich, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości.

 

Wszyscy: Odmawiają dziesiątek różańca. Następnie śpiewają pieśń, np. Nie lękajcie się lub Liczę na Ciebie, Ojcze.

 

 

Jan Paweł II - Apostoł pojednania

 

Prowadzący: Ks. Jerzy był „znakiem sprzeciwu”, choć służył sprawie pojednania. Pojednanie – to nie znaczy być nieokreślonym, do wszystkiego się dostosować. Skąd się bierze ta moc, która pozwoliła mu być człowiekiem jednoznacznym i bez przemocy przeciwstawiać się złu? „Zło dobrem zwyciężaj…”. Do tego potrzeba siły wewnętrznego człowieka.

 

Lektor: Z homilii podczas Mszy św. (Włocławek, 7 czerwca 1991 – nagranie): „Trzeba, abyśmy idąc po śladach tylu synów i córek tej kujawskiej ziemi, tego biskupiego miasta, wpatrywali się w to Boskie Serce. Z niego płynie "wzmocnienie siły wewnętrznego człowieka", jak uczy Apostoł w Liście do Efezjan. Znajduje się tutaj zarazem odpowiedź na tyle słabości i grzechów ludzi współczesnych, którzy nie żyją życiem wewnętrznym. Żyją zewnętrznie. Żyją zmysłami, żyją odruchem instynktów. […] Wraz z wszystkimi przeto, którzy przeszli przez tę nadwiślańską ziemię, wraz z księdzem Jerzym, który nieopodal stąd znalazł męczeńską śmierć na wiślanym spiętrzeniu, zginam moje kolana przed Ojcem i proszę o "wzmocnienie siły człowieka wewnętrznego", proszę o wzmocnienie siły człowieka wewnętrznego dla wszystkich synów i córek mojej Ojczyzny u progu czasów, które nadeszły - i które idą”.

 

Wszyscy: Trwają przez chwilę w ciszy.

 

Prowadzący: Z całą mocą wzywajmy Ducha Świętego, byśmy wewnętrznie mocni byli gotowi na życie w prawdzie, życie w jedności z własnym sumieniem – za każdą cenę.

 

Wszyscy: Trwają przez chwilę w ciszy. Następnie śpiewają „Niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze tej ziemi”. Śpiew powtarza się po każdej prośbie.

 

Lektorzy:

- Duchu Święty, Boże. Ty dałeś Księdzu Jerzemu taką moc, że nie ulegał złu, ale zło dobrem zwyciężał. Pojednaj skłócone ludzkie społeczności, zgaś płomienie wojen i przemocy. Rozpal ogień swojej miłości.

- Duchu Święty, Boże. Ty dałeś Księdzu Jerzemu wrażliwość na prawdę, wolność i godność człowieka. Uratuj wszystkich, którzy dali się wciągnąć w krąg kłamstwa i podwójnego życia. Wesprzyj wszystkich zalęknionych. Rozpal ogień swojej miłości.

- Duchu Święty, Boże. Ty dałeś Księdzu Jerzemu wielką miłość Ojczyzny i szacunek dla ludzi pracy. Spraw, aby Polska była silna sprawiedliwym prawem i poszanowaniem godności każdego człowieka. Rozpal ogień swojej miłości.

- Duchu Święty, Boże. Ty kształtowałeś serce Księdza Jerzego na wzór Serca Jezusa, czyniąc go skromnym i oddanym każdemu człowiekowi, który znalazł się w potrzebie. Daj i nam serca pokorne i wielkoduszne, otwarte na bliźnich. Rozpal ogień swojej miłości.

 

Wszyscy: Odmawiają modlitwę ,,Ojcze nasz”, śpiewają pieśń, np. Panie, światłość miłości Twej świeci lub Abba, Ojcze.

 

Prowadzący: Odmawia modlitwę o beatyfikację sługi Bożego Jana Pawła II.
Boże, w Trójcy Przenajświętszej, dziękujemy Ci za to, że dałeś Kościołowi Papieża Jana Pawła II, w którym zajaśniała Twoja ojcowska dobroć, chwała krzyża Chrystusa i piękno Ducha miłości. On, zawierzając całkowicie Twojemu miłosierdziu i matczynemu wstawiennictwu Maryi, ukazał nam żywy obraz Jezusa Dobrego Pasterza, wskazując świętość, która jest miarą życia chrześcijańskiego, jako drogę dla osiągnięcia wiecznego zjednoczenia z Tobą. Udziel nam, za Jego przyczyną, zgodnie z Twoją wolą, tej łaski, o którą prosimy z nadzieją, że Twój sługa Papież Jan Paweł II zostanie rychło włączony w poczet Twoich świętych. Amen.

 

Następuje błogosławieństwo (jeśli jest kapłan) lub znak krzyża i śpiew: Barka.

 

s. Agnieszka Koteja, albertynka